| 2003: Malbec uit Argentinië |
| Wanneer en Wie | 6 januari 2003
door Theo Heselmans
Verontschuldigd : Lieve Gryffroy
Verslag: Bert Gilles |
| Intro | Graag wensen wij alle leden van onze proefclub alle geluk toe op persoonlijk en professioneel vlak; Daarnaast ook de nodige openheid van geest (en van neus) om in de wijnwereld steevast de betreden paden te verlaten, het grillige pad van het experiment op te zoeken in de nooit eindigende kweeste naar die ultieme tong- en zinnenstrelende vloeibare ervaring die ons - al was het maar even- naar een andere planeet brengt!
Felicitaties aan Tuur die zich mag verheugen in het grootvaderschap van een al bij de aanvang flink uit de kluiten gewassen kleinzoon Samuel. Dat hij dit evenement in de verf wist te zetten via een paar flessen Champagne, verleent aan de spruit bij voorbaat al een welhaast bijbelse glans...
Dank aan Paul die na Nicole de zware taak op zich heeft genomen om de soms lichtjes chaotische wijndebatten in verstaanbaar Nederlands samen te vatten en, wegens drukke beroepsbezigheden, de fakkel doorgeeft aan ondergetekende die aan Sinterklaas himself beloofd heeft, zijn best te doen...
Dank ook aan Jozué die trouw en bekwaam waakt over onze solvabiliteit, aan Chris voor de catering en aan Theo voor de selectie van deze avond en de verzorging van onze webstek.
 |
| Selectie | Eenieder die zich goed wil kunnen oriënteren in de wijnwereld, komt vroeg of laat bij de studie van druivenrassen terecht. Het zijn immers de druivenvariëteiten die, door hun genetisch vastgelegde smaak- en aromatische specificiteit, grotendeels verantwoordelijk zijn voor de uiteindelijke smaak- en geurkenmerken van de wijn in het glas. Daarnaast is er uiteraard de invloed van vinificatie, terroir, selectie en lagering maar men zal een Cabernet-Sauvignon nooit als een Gamay, of een Chenin Blanc als een Gewürztraminer kunnen laten smaken... Daarom juist zijn wijnproefavonden, uitsluitend gewijd aan de studie van één enkel druiventype, zo leerrijk en boeiend : op het einde van de rit heeft men een duidelijk(er) beeld van de geproefde selectie mét zijn nuanceverschillen, maar ook met de gemeenschappelijke stam die de wezenskenmerken van de druif vertegenwoordigt.
Vanavond wagen wij ons aan de vergelijkende proef van 9 MALBECS, alle uit Argentinië en meer bepaald uit Mendoza. De druif zou, volgens vergelijkend genetische studies, aan de basis liggen van de veel gerenommeerder Cabernet-Sauvignon, door kruising met de Sauvignon-Blanc. Ze komt in monocépage voor in de Cahors, waar ze, door haar zeer krachtige tanninestructuur, een tiental jaren moet lageren om drinkbaar te worden! Niet zo echter in Argentinië, waar ze zowat uitgegroeid is tot de nationale druif! Voor nadere info verwijs ik graag naar de uitgebreide documentatie die Theo heeft opgezocht en meegebracht (en die je hieronder kan terugvinden).
|
| Welke Wijnen |
1 |
Valentine Bianchi Malbec |
1999-Rood-Sec (13.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Bianchi |
Malbec |
|
Carrefour |
5.18 EUR |
|
|
Visueel: Paarsrood met gemiddelde intensiteit.
Neus: Aroma's van noordkriek, cassis, laurier, caramel, gekookt rood fruit en zoethout. Behoorlijk krachtige alcoholtoets.
Smaak: Nogal wat tannines, eerder jong maar behoorlijk drinkbaar. Accenten van rijper rood en donker fruit, zoethout en tabak.
De afdronk is aan de bescheiden kant.
Conclusie: Behoorlijk evenwichtige wijn, al goed op dronk maar met bescheiden evolutiepotentieel.
Waarderingscijfer: 13.5 |
2 |
Etchart, Rio de Plata Malbec |
2001-Rood-Sec (12.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Etchart |
Malbec |
|
Colruyt |
4.99 EUR |
|
|
V: Licht geëvolueerd paarsrood
N: Impressies van rijp rood fruit, confituur, met een vleugje kruidigheid. Stevige alcohol.
S: Levendig zuur, bescheiden maar jonge tannines, massaal rood fruit ( rode besjes, framboos, jonge braam) Specerijen en kruidnagel in de finale.
C: Door de wat eenzijdig-zure aanzet, mist de wijn wat body en schakering.
W: 12 |
3 |
Omnium Malbec |
1999-Rood-Sec (12.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Omnium |
Malbec |
|
VinoGil |
6.20 EUR |
|
|
V: Kriekenrood met evolutie.
N: Aangename aanzet van kriek en bitter-amandel, cacao-caramel. Lichtjes tabacé. Alcohol op maat.
S: Eerder krachtige fruitaanzet: framboos, rode jam. Bescheiden tannines en levendig zuur. Specerijen in de afdronk en gemiddelde lengte.
W: 13.5 |
4 |
Santa Julia Terra Organica Malbec |
2001-Rood-Sec (13.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Santa Julia |
Malbec |
|
Taste |
6.75 EUR |
|
|
V: Robijnkleurig met matige concentratie.
N: Eerder bescheiden concentratie van rood fruit, bessen op sap, vijgen. Bescheiden alcohol.
S: Behoorlijk wat tannines en levendige zuren. Donker gedroogd fruit. Geeft veel meer dan de neus beloofde.
C: Correcte wijn.
W: 12 |
5 |
Santa Julia Reserva Malbec |
2000-Rood-Sec (12.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Santa Julia |
Malbec |
|
Taste |
8.55 EUR |
|
|
V: Behoorlijk geconcentreerde kriek met paarse robe.
N: In tegenstelling met de info van de producent, als zou deze wij op Franse eik gelagerd zijn, neemt het proefpanel een duidelijke Amerikaanse eiklagering waar (Eucalyptus!). Daarnaast nog gekonfijt en gedroogd donker fruit, champignons en teelaarde.
S: Zeer karakteristieke Malbec. Smakelijk-bittere tannines (gestoofde witloof, bittere cacao). Krachtige, droge, spicy finale.
C: Echte Argentijnse Malbec.
W: 15 |
6 |
Norton Malbec |
1999-Rood-Sec (13%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Norton |
Malbec |
|
Ad Bibendum |
6.45 EUR |
|
|
V: Kriekenrood met grote concentratie.
N: Zeer krachtige neus: alcohol en houtimpressie. Kreupelhout en hooimijt. Licht vanilleus.
S: Vlotte, smakelijke tannines, levendig zuur. Kruidige finale met tropisch hout en tabak.
C: Correcte wijn.
W: 12.5 |
7 |
Norton Malbec Barrel Select |
1999-Rood-Sec (13%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Norton |
Malbec |
|
Ad Bibendum |
8.40 EUR |
|
|
V: Kriekenrood
N: Eucalyptus-achtige geuraanzet met middelrijp rood en donker fruit. Stevig alcoholgetint.
S: Ronde, vlotte tannines: chocola- en nootachtig. Donkere rozijn en krent. Eerder lange kruidige peperfinale.
C: Correcte en harmonieuze wijn.
W: 15 |
8 |
Norton Malbec Reserva |
1999-Rood-Sec (13.5%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Norton |
Malbec |
|
Ad Bibendum |
10.50 EUR |
|
|
V: Kersenrood
N: Kruidige geur: eikimpressie, oud meubelhout, licht vanilleus, donker fruit en tabak.
S: Zeer krachtige, jonge tannines, nog wat ongeschaafd maar vol beloften voor de toekomst. Zwart fruit, droge cacao. Lange kruidige finale.
C: Wijn met klasse die echter nog wel wat moet uitrijpen.
W: 15,5 |
9 |
Wienert Malbec |
1995-Rood-Sec (13.6%) |
|
|
Argentinië - Mendoza |
|
Wienert |
Malbec |
|
Van Eccelpoel |
11.92 EUR |
|
|
V: Dakpanrood.
N: Krachtige, alcoholgeladen neus die de rest van het panorama wat wegdrumt. Pruim en donker gekonfijt fruit.
S: Volop droge maar vlotte tannines, soepel en smakelijk. Rond rijp en gedroogd fruit op alcohol. Wat vermoeide indruk.
C: De wijn is wat "over the hill", met name wegens een eerder zwakke mondvulling.
W: 11 |
Top 3
Op de 9 bovenstaande wijnen werden punten gegeven. Iedereen maakte daarmee zijn persoonlijke top-10.
Deze werden achteraf verzameld (de eerste kreeg 3 punten, de tweede 2 en de derde 1 punt). Dit gaf volgende top 3:
1. Norton Malbec Reserva (duidelijk winnaar met 35 punten)
2. Norton Barrel Select (17 punten)
3. Santa Julia Reserva Malbec (15 punten)
Blindproef
* Gezien de 2 Champagnes, de 9 Malbecs en de alom gevreesde leepheid van Jacques, viel het niet licht om de gave des onderscheids hier te laten zegevieren:
Uiteindelijk bleek het hier te gaan om een Pays d'Oc, geässembleerd uit Cabernet, Carignan en Merlot, Vieilles Vignes van 1996.
|
| Argentinië Informatie | Algemeen
De eerste wijnstokken werden in de 16e eeuw geplant door jezuïetenmonniken in de provincie Mendoza. Het is een hele droge streek, die vooral afhankelijk is van irrigatie door smeltende sneeuw van de bergen. In het verleden had de kwaliteit van de wijn te lijden van de langzame, handmatige wijnpluk die werd gevolgd door een vaak zware, hete reis naar de dichtstbijzijnde wijnmaker, waardoor de druiven tegen de tijd dat ze aankwamen in vrij slechte staat verkeerden. Net als elders moest er geïnvesteerd worden in een nieuwe technologie die de druiven sneller en hygiënischer naar dichter gelegen wijnmakers kon brengen. Jarenlang waren de steunpilaren van de Argentijnse wijnindustrie enkele roze druiven die de 'Jan met de pet' van de Zuid-Amerikaanse wijnmakerij waren: twee varianten van een druif met de naam criolla - grande en chica (laatstgenoemde, in Chili bekend als país, was de belangrijke vroegere Californische soort missie) - en een andere, met de naam cereza, wat 'kers' betekent. Van deze druiven kon een zware, vlak smakende witte wijn met een roze ondertoon worden geproduceerd. De druiven kunnen ook vermengd worden met iets donkerders om een vrij slappe rode wijn te produceren. Dit zijn de wijnen die ter plaatse worden gedronken; wijnen die potentiële importeurs maar liever verdoezelen. Deze druiven zullen steeds vaker moeten plaatsmaken voor internationale druivensoorten. De alledaagse druif Pedro Ximénez en de saaie muscat d'Alexandrie zijn de meest voorkomende druivensoorten. Ze leveren vrij zoete, zware wijnen op. De druivensoort chardonnay en semillon zorgen voor veelbelovende, aromatische kwaliteitswijnen. Malbec is de voornaamste blauwe druif en is verantwoordelijk voor de verfijnste rode wijnen die overigens heel geschikt zijn om te rijpen. Italiaanse rode druiven uit Piemonte en Toscane doen het in dit klimaat goed, net als de Spaanse tempranillo. Cabernet sauvignon en ook syrah leiden tot zeer populaire rode wijnen.
De productie
Vandaag de dag is Argentinië de 5de grootste wijnproducent op wereldniveau (van zeer dichtbij gevolgd door de Verenigde Staten), met ongeveer 16 miljoen hectoliter (in'99) en 210.000 hectaren beplantte wijngaarden gelegen in de provincies Mendoza en San Juan.
Zoals bij de meeste grote wijnlanden is ook hier de productie de laatste 25 jaar sterk gedaald met echter een stagnering van de cijfers sinds het begin de jaren '90. Men stelt vast dat de laatste 20 jaar vooral het lokale wijnverbruik sterk is gedaald. De cijfers liegen er niet om: 37,3 liter per inwoner nu, tegenover 76,3 liter in 1980. In Argentinië doen vooral de 'betere' wijnen het goed en vertegenwoordigen nu zo'n 25 % van het totale volume.
Deze kwaliteitsverbetering is een rechtstreeks gevolg van de talrijke investeringen die ze de laatste jaren hebben gedaan. In tegenstelling tot dit type wijn gaan de tafelwijnen er sterk op achteruit.
Argentinië produceert ook schuimwijnen onder de verwarrende benaming 'Champagne' of 'Champaña'. Het toppunt is dat dit dikwijls filialen zijn van gekende Franse Champagnehuizen. De verkoop van mousserende wijnen is de laatste jaren als het ware geëxplodeerd: van 5,8 miljoen liter in 1990 naar 21 miljoen liter in 1998.
Er zijn twee druivenrassen die internationaal hoge ogen gooien.
a) Torrontes: Onder dit druivenras ontdekten wetenschappers drie variëteiten: de sanjuanino, de mendocino en de meest belangrijke, de riojano. Dit witte druivenras is het symbool van Argentinië: is bijzonder fris, levendig, fruitig en licht (wanneer het niet te veel alcohol bezit). Ook de neus is zeer aromatisch met toetsen van exotisch fruit, rozenblaadjes en een tikje muskaat. Het is een druivenras dat bijzonder goed lijkt aangepast te zijn aan de schraalheid van het land, bezit een hoge aciditeit en brengt hoge rendementen met zich mee.
Torrontes is afkomstig uit Spanje en werd, in de tijd van de conquistadores, voor het eerst aangeplant in de regio van Cafayate.
b) Malbec: Dit druivenras werd voor het eerst binnengebracht in 1850 door de Fransman Michel Aimé Pouget: Malbec werd al gauw de lieveling van de rode Argentijnse wijnen met heel wat voordelen en uiteenlopende mogelijkheden. Malbec is dé druif uit Cahors, wordt in de Loire 'Auxerrois' genoemd en dit allemaal terwijl de échte benaming Cut is.
Hij heeft de reputatie krachtig en tanninerijk te zijn maar proeft aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, waar bij aangeplant is aan de voet van de Cordillera op een hoogte van 650 tot 1000 meter, iets ronder. Deze streek wordt gekenmerkt door sterk uiteenlopende temperaturen met koude nachten en warme dagen. Deze klimatologische omstandigheden zijn perfect voor een druivenras als Malbec en geeft die typische concentratie en maturiteit aan de wijn.
Deze stevige, donker gekleurde wijn heeft de neus van rood fruit, pruimen, zwarte peper en op de achtergrond een tikje anijs. Jong, met een leeftijd van 1 tot 3 jaar, beantwoordt hij volledig aan de stijl van de ‘Nieuwe Wereldwijnen' en kan een tiental jaren verouderen.
Een beetje in dezelfde lijn zoals hun Uruguayaanse buurman met hun 'Tannat', oogst Argentinië nogal wat succes door de verscheidenheid in stijl in vergelijking met de overgekende Merlot en Cabernet Sauvignon.
De Productiezones
De Argentijnse wijnregio's situeren zich aan de voet van de Cordillera van het Andesgebergte, tussen 25° en 40° zuiderbreedte. Iedere regio heeft zo wel zijn karakteristieke ondergrond en eigen klimaat.
Het hart van deze wijnregio is gesitueerd in de streek van Cuyo (provincies San Juan, Mendoza en San Luis). Naast deze regio bevinden er zich ook nog, misschien minder belangrijke (alhoewel), wijnstreken in de provincies Jujuy, Salta, Catamarca, Rioja in het noordoosten, Cordoba in het oosten en in het zuiden (aan de poort van Patagonië) Pampa en Rio Negro.
De expansie van de wijnbouw in Mendoza dateert reeds van 1885 toen de spoorweg tussen Mendoza en Buenos Aires werd geopend en er nogal wat Italiaanse en Spaanse immigranten - traditionele wijndrinkers- toestroomden.
De bodemgesteldheid kan nogal eens verschillen. Van zanderig tot kalkachtig. Het vele licht, kleine hoeveelheden neerslag (150-300 mm), een kleine relatieve luchtvochtigheid en het feit dat er bijna géén wind is in deze streek maken van deze regio een soort 'oase'. Slechts 2,5 % van de grond wordt bewerkt en enkel dankzij het smelten van sneeuw op de Cordillera en aangepaste irrigatiesystemen kan dit een wijnbouwgebied zijn.
Twee plagen bedreigen echter deze wijngaarden: late vorst en hagel. Deze twee factoren kunnen nogal wat schade veroorzaken wanneer de wijnbouwers vergeten hun enorm dure beschermingsnetten over de wijngaarden te plaatsen.
De export
Dankzij de kwaliteitswijnen zijn de exportcijfers meer in volume gestegen dan in prijs. Zij vertegenwoordigen ongeveer 8 % van het totale productievolume.
Opmerkelijk is dat de Argentijnse kwaliteitswijnen, die verkocht worden aan zeer interessante prijzen en de laatste tijd nogal wat medailles in de wacht slepen, meer en meer gewaardeerd worden op de buitenlandse markt. Deze wijnen vertegenwoordigen op dit moment 74 % van de 129 miljoen dollar die binnengerijfd wordt via de Argentijnse wijnexport.
De belangrijkste afnemers van kwaliteitswijnen zijn: De Verenigde Staten en Groot-Brittannië (24 %), Duitsland, Denemarken en Canada (ong. 5 %). Wijnimport daarentegen is in Argentinië bijna zo goed als onbestaand (0,1 %).
Argentinië telt dan wel 35.000 verschillende wijnbedrijven, toch zijn er slechts een 600-tal die een belangrijke rol van betekenis spelen.
Meer zelfs, slechts een 100-tal hebben de nodige technische verbeteringen aangebracht om kwaliteitswijn te kunnen produceren. De vier belangrijkste bedrijven op het vlak van productie zijn : Penaflor, Union de coopérativas Fecovita, Santa Ana en COVISAN. Een 30-tal bedrijven is actief op de exportmarkt maar het zijn slechts 10 bedrijven die meer dan 60 % van het totaal uitgevoerd volume voor hun rekening nemen.
Argentinië, de "Eldorado" van het begin van deze eeuw.
Na de massale interesse voor landen als Californië, Australië en Chili hebben heel wat investeerders nu ook het wijnland Argentinië ontdekt. Maar waarom zijn deze hoofdzakelijk buitenlandse investeerders nu juist geïnteresseerd in Argentinië. Er zijn heel wat redenen, maar de belangrijkste is de grootte van het land, zijn potentieel als thuismarkt en vooral z'n productiecapaciteiten.
Gronden zijn er nog in overvloed en vooral ze zijn goedkoop. Iets wat al lang niet meer het geval is aan de andere kant van het Andesmassief en wat de massale interesse van Chileense wijnbouwers voor Argentijnse wijngaarden verklaart. De gemiddelde prijs van één niet beplante hectare schommelt rond de 1.500 USD maar varieert in functie van z'n ligging en vooral in functie van de bereikbaarheid van water. Zo zal bijvoorbeeld de prijs van één hectare in het gereputeerde Tupungato gebied tussen de 5.000 en 10.000 USD bedragen.
De productiekosten zijn in Argentinië gemiddeld lager dan in andere landen , de klimatologische omstandigheden zijn goed en vooral constant over het gemiddelde der jaren wat voor een standaardkwaliteit zorgt van de merkwijnen. De producenten zijn dan ook bijzonder tevreden over de verhouding kwaliteit / volume die hier stukken hoger ligt in vergelijking met gelijk welk ander land.
De politieke en economische situatie van het land was redelijk stabiel en een slim marketingprogramma heeft ervoor gezorgd dat het imago van de Argentijnse wijnen goed aangeschreven staat bij de consument.
Lees ook volgend interessant (engels) artikel over de huidige (eind 2002) troebele economische Wijn-tijden in Argentië: Turmoil in Argentina.
Wetgeving
Argentinië waar de wijnproductie sinds de vroegste aanplantingen van de monnik Juan Cidrón samen met de vleesindustrie tot de belangrijkste bedrijfssectoren van het land behoort, is nog niet aan het eind van zijn snelle ontwikkelingsproces.
Zo staat het land op korte termijn een uitbreiding van de wijnwetgeving te wachten, die nu nog weinig ten aanzien van herkomstbescherming regelt. Zo zijn er nog maar twee districten (beide in de provincie Mendoza) waar een nationale, respectievelijk regionale ‘appelatie’ geldt. Alberto Arizù van het wijnbedrijf Luigi Bosca vertelde dat het enige DOC-gebied totnogtoe Lujàn de Cuyo is, waar deze status geldt voor 11 producenten op 300 hectare Malbec. Die DOC-wijnen omvatten 20% van de totale Mendoza-productie, die op zichzelf weer 92% van de nationale opbrengst uitmaakt. ‘Daarnaast’, aldus Arizù, ‘kennen wij in het zuiden van Mendoza een herkomstbescherming voor San Rafaël. Die geldt daar voor zowel rood als wit. De status is vergelijkbaar met de Zona Geografica Typica, zoals we die sinds een paar jaar ook in Italië kennen. Een geklasseerde landwijn, zou je dus kunnen zeggen’.
De DOC-status zal binnenkort een groter areaal omvatten. Daar gaan, net als bij de appellation-wetgeving, ook rendementsbeperkingen mee gepaard. Aanduidingen zoals ‘reserva’ hebben in Argentinië geen wettelijke betekenis. Iedere wijnproducent is vrij om daarmee aan te geven dat een wijn een zekere periode hout- en/of flesrijping heeft doorgemaakt. Het zwaartepunt van de Argentijnse wijnwetgeving ligt op de controles, aldus Arizù. Alle fasen van de productie worden streng en intensief geinspecteerd. Ruimte tot ontduiken of negeren van voorschriften is er nauwelijks.
|
| Malbec |
 |
Malbec druif met gebruiksaanwijzing !
Iedereen die een duur betaalde wijncursus volgt, moet, zelfs wanneer dat een serieus bedoelde cursus is, uit het hoofd leren dat de Malbec een van de zogenaamd 'klassieke' druiven van Bordeaux is. Weliswaar in een bescheiden, aanvullende rol, maar toch.
Zou je echter vragen naar namen van niet al te obscure chateaux waar deze soort nog een aandeel van, laten we zeggen, 5% binnen de assemblage haalt, dan zou dat wel eens een oorverdovende stilte tot gevolg kunnen hebben.
Immers de Malbec is vandaag de dag niet meer dan een curiositeit in Bordeaux.
Je vindt hem daar onder de noemer Pressac enkel nog in perifere gebieden als Blaye en Bourg. Onthoud dus maar liever
1) dat Malbec eigenlijk Cot heet,
2) dat hij als Auxerrois de smaakbepalende druif van Cahors is, en
3) dat diezelfde Malbec de 'nationale' blauwe druif van Argentinië is.
|
Vergane glorie
De herkomst van de Malbec is, op z'n zachtst gezegd, enigszins in nevelen gehuld. Ondanks zijn huidige relatief obscure status kent deze druif niettemin een verrassend groot aantal synoniemen. Auxerrois, Cut, Pressac, Malbeck: het zijn maar een paar namen uit een verbazing wekkend lange rij. De internationaal gebruikte benaming Malbec is een erfenis uit de tijd dat hij nog in de Médoc aangeplant stond, maar volgens de toonaangevende Franse ampelograaf Galet luidt de originele benaming Cot.
Of hij van origine uit de omgeving van Auxerre komt, zoals de naam Auxerrois suggereert, lijkt twijfelachtig.
De eveneens voor verwarring zorgende witte Pinot Auxerrois, ruim aangeplant in de Elzas en Luxemburg, komt daar eerder voor in aanmerking. Of stamt de Malbec wellicht uit Bordeaux?
Hij speelde daar ooit een vrij belangrijke rol in de gebieden op de 'rechter oever' in Bordeaux. Wie weet.
Feit is wel dat de Malbec op het hoogtepunt van z'n verspreiding in Frankrijk aangeplant stond in niet minder dan dertig departementen!
Het verspreidingsgebied is nu beperkt tot de Sud-Ouest en het centrale Loiredal. Dat de Malbec zo uit de gratie is geraakt, heeft te maken met een aantal negatieve eigenschappen. Een ervan is zijn gevoeligheid, voor vorst, wat in het beruchte jaar 1956 het definitieve einde betekende van heel wat percelen Malbec, vooral in Bordeaux.
Ook is hij gevoelig voor ziekten als coulure en meeldauw, en op de koop toe ook nog voor rotting. Onbetrouwbaarheid troef derhalve, al geeft hij in jaren zonder grote problemen wel een behoorlijke opbrengst. Nog een minpuntje is dat Franse Malbec in de regel geen wijnen levert die imponeren door hun charme of fruitigheid. Eerder komen ze wat hard en boers over.
Malbec is dus een druif die goed rijp geplukt en met bijzonder veel zorg gevinificerd moet worden, wil je er iets lekkers van maken. Net als bijvoorbeeld Carignan of Tannat.
Trots van Cabors
De Malbec, alias Auxerrois, is bij uitstek een druif van het 'rustieke' Zuidwesten. je vindt hem daar in een hele serie appellations, zij het altijd in een bescheiden rol. De grote uitzondering is Cahors.Volgens de officiële lezing zou hij daar tenminste 70% van de assemblage moeten uitmaken, maar het heeft er alle schijn van dat de Merlot toch wel eens wat meer dan 30% voor zijn rekening neemt.
Hoe het ook zij, Auxerrois kent in Cahors een traditie van eeuwen, met ups en downs. Tot de ups kan de faam van de in de clichéverhalen hoog geprezen (maar door niemand geproefde!) vin noir uit het verre verleden gerekend worden. Een cliché dat het publicitair misschien wel aardig doet, maar dat tegenwoordig slechts voor een paar wijnen uit de appellation opgaat. Tot de downs behoort de dramatische vorstschade van 1956 die Cahors aan de rand van de afgrond bracht. Maar goed, zoals bekend heeft Cahors het toch gered. Niet zo zeer dankzij, maar eerder ondanks het grote aandeel Auxerrois.
En met vrij lichte wijnen, geproduceerd in de stijl van middelmatige Bordeaux.Wijnen van Auxerrois op rijke bodems met een te hoge opbrengst en bovendien gemengd met een flinke portie slappe Merlot en extra tannines toevoegende Tannat. Het kan gelukkig ook heel anders. Cahors kan wel degelijk een authentieke dijk van een wijn zijn.
Voorwaarde is dan wel dat de Auxerrois op een arme, kalkhoudende bodem staat aangeplant. De druif kan dan fruit met een dikke schil en bijgevolg veel kleur en tannine van de goede soort produceren. Fruit dat net als dat van de Tannat in Madiran op vakkundige wijze 'getemd' moet worden.
Zie bijvoorbeeld de wijnen van producenten als Cháteau du Cèdre en Clos Triguedina. Of die van Cháteau Lagrezette, gemaakt volgens de volrijp-fruit-plus- nieuw-hout-principes van Michel Rolland.
Minder in het oog springend maar toch wel de aandacht waard is het gegeven dat Malbec onder de noemer Cot op vrij grote schaal is aangeplant in het centrale Loire-dal, lees: in de regio's Saumur en Touraine. In Saumur mag hij - theoretisch althans - zelfs voor de productie van mousserende wijn gebruikt worden. Een realistischer optie is evenwel een stille rode met de appellation Touraine, hoewel je ook die met een vergrootglas moet zoeken.Verwerking in een assemblage met Cabernet Franc en Gamay ligt meer voor de hand.
Buiten Frankrijk is Malbec al helemaal een curiosum. Jancis Robinson noemt in haar Guide to Wine Grapes als overige Europese 'vindplaatsen Noord-Italië en Ribera del Duero. Beide met een hoog anekdotisch gehalte.
Op z'n best in Zuid-Amerika. Met afstand Malbec land nummer 1 is Argentinië. Net als de Tannat is de Malbec(k) daar door immigranten uit het Zuidwesten geïntroduceerd. En niet alleen daar. Immers, ook in de buurlanden Brazilië, Chili en Uruguay vind je een substantiële aanplant van Malbec. Een verklaring voor de populariteit in Argentinië is de potentieel vrij hoge opbrengst! Het droge, gezonde klimaat in de streek van Mendoza draagt hier zeker toe bij.
Over het algemeen zijn de wijnen van de Argentijnse Malbec een stuk minder tannineus dan die van zijn Franse tegenhangers, soepeler en voller. Mede daardoor is het mogelijk om hem in heel uiteenlopende stijlen te vinifiëren, van Beaujolaisachtig tot Bordeauxachtig. Een voorbeeld van die eerste benadering, met de nadruk op fruit, is de versie van de broers Jacques en Fransois Lurton. Het is echter ook heel goed mogelijk om de Malbec een langdurige houtrijping te laten ondergaan. Ik proefde ooit een 1977 Malbec van Norton die ruim 15 (!) jaar op groot hout had gelegen plus een paar jaar op fles, en die wijn vertoonde nauwelijks sporen van vermoeidheid.
Een Reserva in de ware zin des woords! Afgezien van vinificatiestijlen beseffen de Argentijnen hopelijk dat ze zich met hun Malbec internationaal moeten kunnen onderscheiden. Met Cabernet Sauvignon ligt dat anders. Een ander land om in de gaten te houden is Chili.
Vergeleken met de Argentijnse Malbec is de Chileense meestal wel tannineuzer maar net als de Carmenère - nog zo'n soort die ooit belangrijk was in Bordeaux - brengen tal van producenten hem tegenwoordig als varietal op de markt. In de rest van de Nieuwe Wereld is de positie van de Malbec marginaal. Hij is wel in diverse landen aangeplant, maar verdwijnt meestal anoniem in Bordeaux Blends. Individueel gebottelde Malbecs uit Australië of Zuid-Afrika ben ik tenminste nog nooit tegengekomen.
Geweldig baie Zuid-Afrikaans:
Ondersoek van die DNA van Cabernet sauvignon wys dat daar ‘n oorweldigende waarskynlikheid is dat hierdie variëteit ontstaan het as ‘n kruising tussen Malbec en die wit druif Sauvignon blanc. Daar word vermoed dat die kruising ‘n bietjie meer as ‘n 100 jaar terug in Bordeaux ontstaan het. Dit is interessant om te let dat in die Suid-Amerikaanse lande waar phylloxera nog nie uitgekom het nie en die aanplantings uit die vorige eeu dateer daar nog geweldig baie Malbec is. In Argentinië bv. Is daar omtrent net Malbec en eers onlangs is begin om Cabernet Sauvignon aan te plant. Ons moet ook onthou dat in Bordeaux nog steeds Malbec geplant word tesame met Cabernet sauvignon, Cabernet franc, Petit verdot en Merlot. Dit is trouens hierdie variëteite wat in verskillende verhoudings gebruik word in die maak van rooi Bordeaux wyn. Cabernet sauvignon is dus ‘n redelik onlangse variëteit.
|
| Wijnregios |  
 
|
| Internet Links | Algemeen Argentinie & Malbec
De wijnstreken van Argentinië - wijnweb.com
Druivensoorten bij De Weinschenker
Wijnproducenten en druivensoorten in argentinie bij De Weinschenker
Argentinië
LekkerWijntje
Druivenvariëteiten
Wijnbouwgebieden - Argentinië
Concept Vins - Argentinië
Wynnuus
Wine & Access Argentina's Prominent Producers
Websites van enkele van de gedegusteerde wijnen
Valentín Bianchi S.A.C.I.F. - San Rafael, Mendoza, Argentina
Pernod Ricard - Etchart (Etchart)
Viniterra Omnium malbec
Norton |
| Slotbeschouwing | Malbec is duidelijk een miskende druif maar hij is ondertussen terug van weggeweest. Mits goede selectie, vinificatie en nazorg, kan hij zijn mannetje staan naast
grotere broers uit de Bordeaux .
Wij volharden in de boosheid want Ronny brengt ons op 3 febr. een selectie PINOTAGE uit Zuid-Afrika!
Niet vergeten: 20 januari: Kaas en wijn.
Tot zolang en bedankt, Theo! |
|